-وسعت دوست داشتن همیشه گفتنی نیست، گاه نگاه است و گاه سکوت ابدی.
-رنج را نباید امتداد داد.باید مثل یک چاقو که چیزها را میبرد و از میانشان
میگذرداز بعضی آدمها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی.
-مهم نیست که چه اندازه می بخشیم بلکه مهم این است که در بخشایش ما چه مقدار عشق وجود دارد.
-از درد های کوچک است که آدم می نالدوقتی ضربه سهمگین باشد، لال می شوی.
-اگر بتوانی دیگری را همانطور که هست بپذیری و هنوز عاشقش باشی؛ عشق تو واقعی است.
-بزرگترین مصیبت برای یک انسان این است که نه سواد کافی برای حرف زدن داشتهباشدنه شعور لازم برای خاموش ماندن.
-اونی که زود میرنجه زود میره، زود هم برمیگرده.
اما اونی که دیر میرنجه دیر میره، اما دیگه برنمیگرده.
-از انسان ها غمی به دل نگیر؛ زیرا خود نیز غمگین اند؛ با آنکه تنهایند ولی از خود می گریزند، زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند؛ پس دوستشان بدار اگرچه دوستت نداشته باشند….
-چه خوشبختی بزرگی است بد بختی های کوچک!
-مردم شهری که همه در آن می لنگند
به کسی که راست راه می رود می خندند . . .
-در جهان قصه کوتاهی دیوار مخور / حسرت کاخ رفیق و زر بسیار مخور
گردش چرخ نگردد به مراد دل کس / غم بی مهری آن مردم بی عار مخور . . .
-شاید چشم های ما نیاز داشته باشند که گاهی با اشک های مان شسته شوند
تا بار دیگر زندگی را با نگاه شفاف تری ببینیم . . .
-سعى کنید استاد تغییر باشید ، نه قربانى تقدیر . . .
-بامبو و سرخس دو گیاه متفاوتند اما هر دو به زیبایی جنگل کمک میکنند
هرگز خودت را با دیگران مقایسه نکن . . .
-تجربیات یک انسان شکست خورده با ارزش تر از
موفقیت های یک انسان بی تجربست . . .